Ginter Gras

od **Still_dreaming** Sub Jan 07, 2012 12:15 pm

Ginter Vilhelm Gras (nem. Günter Wilhelm Grass) je nemački književnik. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1999. godine. Njegovo najpoznatije delo, ‚‚Limeni doboš'', pripada žanru magičnog realizma. Njegova dela često imaju snažnu socijalistički orijentisanu političku dimenziju. Gras je veliki pristalica Socijaldemokratske partije Nemačke. Kad je 2006. godine, posle decenija prikrivanja istine, priznao da je kao mladić poslednjih nekoliko meseci Drugog svetskog rata bio u elitnim nacističkim SS (SS) jedinicama, bilo je predloga da mu se Nobelova nagrada oduzme, što, naravno, nije moguće.

Ginter Gras je rođen u Dancigu (današnji Gdanjsk u Poljskoj) 16. oktobra 1927. godine, u porodici Vilija Grasa, nemačkog protestanta i Helene Knof Gras, katolkinje poljskog porekla. Gras je vaspitavan u duhu katoličanstva.

Gras je u rodnom gradu završio osnovnu školu i gimnaziju. Volontirao je u podmorničkoj službi kako bi „izašao iz skučenosti koju je kao mladić osećao u roditeljskom domu“. Godine 1942. pristupio je Rajsarbajtdinstu, a novembra 1944. Vafen SS-u. Gras se borio u Desetoj SS tenkovskoj diviziji Frundsberg od februara 1945. do 20. aprila 1945. godine kada je ranjen i prebačen u američki logor za ratne zarobljenike.

Od 1946. do 1947. godine radio je u rudniku i učio kamenorezački zanat. Nekoliko godina je studirao skulpturu i grafiku, prvo na Dizeldorfskoj umetničkoj akademiji, a zatim na Berlinskom fakultetu umetnosti. Pored toga, bavio se pisanjem i često je putovao. Oženio se 1954. godine i od 1960. živi u Berlinu. Razveo se 1978. i ponovo se oženio naredne godine. Od 1983. do 1986. bio je na čelu Berlinske akademije umetnosti.

Ginter Gras je široj čitalačkoj publici poznat kao autor romana ‚‚Limeni doboš'' (Die Blechtrommel), objavljenog 1959. godine (po knjizi je snimljen film 1979). Zatim su usledila dela ‚‚Mačka i miš'' (Katz und Maus, 1961), pa ‚‚Pseće godine'' (Hundejahre, 1963), koja zajedno sa ‚‚Limenim dobošem'' čine „Dancig trilogiju“. Zajednička nit koja ih povezuje tiče se uspona nacizma i ratnog iskustva u jedinstvenoj kulturnoj sredini Danciga i ušća Visle. Roman ‚‚Pseće godine'', koji mnogi smatraju nastavkom ‚‚Limenog doboša'', opisuje prostorno izmešane etnicitete i složenu istorijsku pozadinu.

Gras je dobio mnoštvo međunarodnih nagrada, a 1999. godine primio je najviše književno priznanje: Nobelovu nagradu za književnost. Njegova književnost se obično svrstava u umetnički pokret Vergangenheitsbewältigung, što grubo prevedeno znači „sporazumevanje sa prošlošću“.

Gras se 2002. godine vraća u sam vrh svetske knjiženosti knjigom ‚‚Hodom raka'' (Im Krebsgang). Ova novela, čiji se glavni likovi prvo pojavljuju u ‚‚Mački i mišu'', smatra se Grasovim najuspešnijim delom.

Gras sam ilustruje svoje romane, o njegovoj pravoj profesiji – vajarstvu i slikarstvu - malo se zna, iako je svoju najraniju ljubav – želju da jednoga dana postane poznat umetnik – između ostalog, opisao i u svom kontroverznom autobiografskom romanu „Ljušteći luk”.(Beim Häuten der Zwiebel, 2006).

Ostala dela: ‚‚Hodom raka'', ‚‚Lokalna anestezija'', ‚‚Plodovi mašte i razmišljanja'', ‚‚Pisma 1959-1994'', ‚‚Kutija'' itd.