Abdulah Sidran

Abdulah Sidran je bosanskohercegovački pesnik, prozaist i filmski scenarista. Rođen je 2. oktobra 1944. godine, u selu Binježevo, kod Hadžića.

Osnovnu školu, gimnaziju i Filozofski fakultet pohađao u Sarajevu. Uređivao je omladinske listove i časopise, predavačke tribine, itd. Do aprila 1992, kad je počeo rat u njegovoj domovini, bio zaposlen na TV Bosne i Hercegovine, kao „vodeći dramaturg“. U književnosti se javio sredinom sedamdesetih godina, pesmama i prozom, u generaciji mladih književnika koju često nazivaju „šezdeset-osmaškom“. Za svoje pesničke knjige nagrađivan je najznačajnijim književnim i društvenim priznanjima (Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, Godišnja nagrada Udruženja književnika BiH, Godišnja nagrada Izdavačkog preduzeća „Svjetlost“, Zmajeva nagrada, itd.) U ratu objavljena, knjiga njegove poezije „Sarajevski tabut“, nagrađena je izuzetnim priznanjem, „Nagradom slobode“, PEN-centra Francuske. Izbori iz njegove poezije, u prevodu na nemački, francuski, italijanski, objavljeni su u Austriji, Francuskoj, Italiji (Insel bin ich, im Herzen der Welt, Cercueil de Sarajevo, La bara di Sarajevo). Za italijansko, dvojezično izdanje, dobio je nagradu „Premio letterario 1996 della Fondazione Laboratorio Mediterraneo“. Jedan je od najznačajnijih filmskih autora (scenarista) u eks-jugoslovenskoj kinematografiji („Sjećaš li se, Doli Bel?“, „Otac na službenom putu“, reditelja Emira Kusturice, „Kuduz“ Ademira Kenovića, itd.). Kao filmski autor, dobitnik je brojnih nagrada i priznanja. Član je Akademije nauka i umjetnosti BiH i majstorski kandidat u šahu. Živi i radi u Sarajevu i Goraždu.

Važnije pesničke zbirke:
„Šahbaza“ (Sarajevo, 1970), „Kost i meso“ (1976), „Sarajevska zbirka“, (Sarajevo, 1979), „Bolest od duše“ (Nikšić, 1988), „Sarajevski tabut“ (Sarajevo, 1993), „Bivši drugari“, „Bosna“, ‚‚Da je u svemu tinjao barem...“, „Djevojčica iz Ulice Prkosa“, „Hoće li išta o meni znati“, „Mora“, „Planeta Sarajevo“, „Sarajevska molitva“, „Sarajevske priče“, „Zašto tone Venecija“, ‚‚Morija” (Sarajevo, 2007, 2008)

Prozna autobiografija „Otkup sirove kože“.