Utisci i fascinacije sa putovanja

U ovoj temi možete pisati o onome što vas je fasciniralo na nekom putovanju, o umetničkim delima koje ste imali prilike da vidite, dodirnete... O onome o čemu ste do tada samo slušali i čitali, ali ste tek u blizini toga osetili pravu draž onoga što ste samo naslućivali...



Ja sam, npr., oduševljen bazilikom svetog Antonija u Padovi... Više njenom unutrašnjošću nego spoljašnjošću. Nije bilo dozvoljeno unošenje foto-aparata inače bih ja napravio milion fotki samo samo u bazilici. Fasciniralo me je to što je dosta toga rađeno u reljefu livenom u bronzi, ili klesano u kamenu. To su figure ljudi u prirodnoj veličini, scene iz Biblije, sa zemlje, iz Pakla i Raja. Priznajem da su mi se najviše svidele scene iz Pakla koje su bile na tavanici. Takvom izgledu unutrašnjosti mnogo je doprineo Donatelo. Išao sam gledajući u tavanicu, ali se nisam sudario ni sa kim jer je prolazak kroz baziliku bio organizovan da se svi krećemo u jednom pravcu, uz zid, uljudno i sa dužnim poštovanjem prema grobu svetog Antonija koji je bio unutra. Tu su i njegov jezik i vilica koji su izloženi u jednom zastakljenom delu bazilike. Pre ulaska u baziliku rekli su nam, onako u prolazu, da zamislimo želju kada budemo prolazili pored njegovog groba i da pređemo rukom prekom mermera (valjda je bio mermer, čini mi se da jeste) koji ga je pokrivao. Nisam vernik, ali sam zamislio želju i dobro se sećam trenutka kad sam video i drugaricu ispred sebe kako radi isto - prelazi dlanom preko groba. Želja mi se ostvarila, ali sam to opet pripisao svome trudu, a ne svetom Antoniju. Kako bilo, voleo bih da se vratim tamo opet, da sve do detalja razgledam ponovo.

Nešto sam izguglao da vam donekle približim izgled bazilike, ali to nije ni hiljaditi deo onoga što sam ja video. Najverovatnije na netu i ima malo fotografija o tome jer na ulazu ne daju ulazak sa foto-aparatom.



Spoljašnji izgled bazilike svetog Antonija


Miracle of the Repentant Son, Donatello


The High Altar of St Anthony, Donatello


St. Anthony receiving the Franciscan habit by Antonio Minello (16th century)


Miracle of the Miser's Heart, Tullio Lombardo

Evo da i ja napisem o jednom predivnom spomeniku iz Italije.  Rijec je o fontani di Trevi iz Rima, koja je jedna od najpoznatijih fontana u svijetu.  Rimljanima je navodno pomogla djevica da pronadju izvor vode na 12 kilometara od Rima i fontana to i prikazuje.  Fontanu je idejno stvorio Nikola Salvi i uradjena je u baroknom stilu.  



U centru fontane nalazi se skulptura boga vode Oceanusa.



Fontana je kruzna i okruzena zgradama i nalazi se malo ispod ulicnog nivoa, tako da posmatrac ima utisak da se nalazi u nekom magincom teatru.  Ako posjetite Rim obavezno idite da vidite i ovaj spomenik.

Pieta je skulptura renesansnog vajara Mikelandjela Buonarotija koja se nalazi u crkvi Svetog Petra u Rimu.  Ovo je jedna od njegovih najpoznatijih skulptura i jedina koju je potpisao.  Napravljena je od mermera iz Karare i predstavlja Hrista kako bezivotno lezi u krilu Bogorodice nakon svog raspeca.  Ono sto je uocljivo i neobicno je da je Bogorodica predstavljena kao mlada zena, a ne kao zena u pedesetim godinama, kako su je obicno predstavljali.  Hrist je u trenutku smrti imao 33 godine.  Figure nisu srazmjerne, jer bi bilo tesko predstaviti tijelo odraslog covjeka u krilu zene, te je Hrist nesto sitniji nego sto bi se moglo ocekivati.

Po mom misljenju najljepsa crkva na svijetu je crkva Svetog Petra u Rimu.  Ako dodjete u Rim cak i na samo dva dana obavezno odvojite vrijeme da je pogledate, jer je pored Fontane di Trevi i Sistinske kapele najimpresivnija stvar koju mozete vidjeti.  Sve je prekrasno - od velicanstvenog prilaza sa nizovima polukruznih stubova, do prelijepe i vrlo elegantne unutrasnjosti ove crkve.



Mnoge crkve u Rimu su prekicene i djeluju kicasto.  Crkva Svetog Petra je najbolji primjer da malo moze biti puno i da je jednostavna elegancija ono sto ce vijekovima plijeniti divljenje masa.  Ovo su detalji unutrasnjosti: